Roze gloed aan de einder groet me vanochtend. Ik probeer weer het tijdstip op te pakken van voor de zomertijd. Op dit moment is het dan nog niet helemaal licht. De ruis van verkeer is volop aanwezig op deze maandagochtend. Het onrustige optrekken van motoren stijgt erboven uit. In de wijk rijden ook de nodige auto’s, op weg naar werk buiten de deur.

De temperatuur is lekker, er staat een heel zacht briesje, net voelbaar op mijn gezicht en kruipt onder de meditatiedeken. Ik wikkel mijn benen nog wat meer in en laat de adem tot in mijn buik dalen. De afgelopen nacht heb ik geen goede nacht gehad en ik merk dat ik moe ben. Ik geef toe aan de moeheid en sluit mijn ogen, mijn oren volgen de vogels om mij heen.

Het huizenblok waar de schoorsteen-kauwen wonen, heeft een zwart dak. De rest van mijn omgeving heeft rode dakpannen. Waarschijnlijk is er in het verleden besloten, door dit rijtje huizen, om het dak te vervangen. De pannen ogen een stuk moderner. Het is rustig bij de kauwen, ze zitten een beetje te dutten op de stenen rand. Zo af en toe hipt er eentje op het pijprandje en tuurt naar beneden, om weer terug te fladderen naast de ander.

Toen ons dakterras net af was, hebben we in de buurtapp gevraagd of er iemand nog bamboe in de aanbieding had en dat was zo. We kregen een stukje uitgestoken tuin met bamboescheuten. In de plag zat ook een maagdenpalm stekje, we hebben deze mee-geplant. De bamboe heeft inmiddels de gehele bak in bezit genomen, maar ook de maagdenpalm houdt stand. Bij het idee bamboe hadden we een andere variant in ons hoofd, wie weet komt die er ook nog wel eens. Een tiental tuinen verderop zie ik dagelijks de meters en meters hoge stengels heen en weer wuiven. Deze ochtend aait de wind de bamboe zachtjes.

Gisteren heb ik de kussens voor de buitenbank van zolder gehaald en het terras verder ingericht. We hebben met zijn drieën de zondagmiddag-lunch hier gegeten. Tot net iets voor zevenen is daar zon, dan zakt de zon achter het dak van de buren.

Ik zie geen enkel vliegtuig door de lucht ploegen, het blijft leeg en wolkloos. Wel scheren er vogels dicht over mij heen. De koolmeesjes zijn druk doende in mijn omgeving, steeds van plaats wisselend.

De conciërge komt aanlopen, waarschijnlijk staat de auto ergens anders geparkeerd. Hij opent de schooldeur en tikt de code in van het alarm, het piepsignaal schakelt uit, de deur valt achter hem dicht.