Ochtendritueel XXXI

Ochtendritueel XXXI

Het is een klamme ochtend, schoorstenen worden gespiegeld in het natte oppervlak van de platte daken. De hosta’s hebben het vocht verzameld tot mooie glimmende parels aan de rand van hun bladeren. In sommige van de bladeren zitten gaatjes. Op deze fris beginnende dag, laat ik de koelte mijn lichaam in komen. Een paar diepe ademteugen laten me volledig aankomen op mijn plek. Ik ben dankbaar dat ik hier mag en kan zitten, ondertussen genietend van de alledaagse schoonheid die mij omringd, me bewust van deze waarde.

Wolken liggen als een plisségordijn, samengehouden door de zendmast, in het westen. De zon met zijn warme stralen lost ze snel op. Het beloofd een stralende dag te worden.

Een dikke duif neemt een zonnebad in de plataan links van mij. De energiebron kruipt naast me over de muur naar mijn zitplek. Als ik mijn hoofd tegen de muur laat rusten, vang ik de eerste zonnestralen met gesloten ogen. Net als de duif koester ik me in de warmte. Ik hoor het zoemen van een bij of hommel naast de stoel. Ik zie een kleine hommel vluchtige bezoekjes aan de bloemen brengen, als ik mijn ogen open.

Ik geniet van de rust van het weekend, het geluid van verkeer is nagenoeg afwezig. Het geluid van een trein gaat stroperig door de stad. De klanken van een sirene verwijdert snel, een klok slaat het hele uur. Boven mijn hoofd gaan twee vliegtuigen hoog door de lucht, het geluid volgt wat later. Zwaluwen kruisen meerdere malen de vliegmachines, elkaar achtervolgend met hun schreeuwende roep. De zang van verschillende vogels is rijkelijk aanwezig. Een merelmannetje verteld een heel verhaal. Het relaas van het winterkoninkje is veel korter, maar wordt hard de wereld in geroepen. Wonderbaarlijk dat er uit zo’n heel klein vogeltje zoveel volborstig geluid kan komen.

De tijm staat volledig in bloei, één groot bloemtapijt van minikelkjes. Naast de rijke bloei bij de aardbeienplanten zijn al enkele vruchten zichtbaar, nu nog groen. Een slak heeft een poging gewaagd om naar de overkant van het dak te komen. Net iets over de helft is de terugweg ingezet gezien het slijmspoor. Zou dit weekdier gesnoept hebben van de hosta’s?

Vier kauwen scheren laag over en komen op ooghoogte voorbij. Twee landen op de schoorsteenrand. Hoe zou het op dit moment zijn in hun nest?Een roodborstje visiteert verschillende tuinen op zoek naar sappige insecten. Steeds hipt hij weer op de dakrandjes om vervolgens een volgende tuin in te duiken.

Buurpoes Floor gaat in een rechte lijn naar huis over de schuurtjes. Daar aangekomen glijdt ze met haar voorpoten via de houten deur de tuin in en verdwijnt uit het zicht. Als ik vertrek van mijn stek, zie ik de duif nog zitten op een dikke tak in de plataan. De zon begint goed aan kracht te winnen en warmt zich de dag in.

Reacties zijn gesloten.