Het is een koude ochtend, mijn adem is zichtbaar. Boven me een strakblauwe lucht. Een gepasseerd vliegtuig laat een wildgroei litteken achter. De stormachtige wind van gisteren is niet meer.

Deze week is de versoepeling van de lockdown ingegaan. Sommige sectoren mogen weer aan het werk. Basisscholen zijn van start, de klassen zijn in tweeën gedeeld. Vandaag is de andere helft van de kinderen aan de beurt om les te krijgen. Ze kunnen weer leren, spelen en vrij contact hebben met klasgenootjes. Hoe diep zijn de sporen die acht weken zonder, voor een kind een eindeloze periode, achterlaat.

De school heeft voorbereidingen getroffen om de kinderen te kunnen verwelkomen. Bewegwijzering op het schoolplein moet de anderhalvemeter-samenleving waarborgen. De gemeente heeft borden geplaatst als geheugensteun. De leerkrachten dragen een hesje, zodat de leerlingen op afstand blijven.

Afgelopen week is stilgestaan bij de doden uit alle oorlogen en is bevrijdingsdag anders gevierd dan een tijd geleden in de planning stond. Vijfenzeventig jaar leven we in dit land in vrijheid. Sommigen voelen zich in deze quarantainetijd in hun vrijheid beperkt. Khadija Arib, onze kamervoorzitter, zei in haar speech van vier mei het volgende hierover; ‘Omdat we niet willen dat onze eigen vrijheid ten koste gaat van de gezondheid van een ander’. Dit jaar hingen er veel meer vlaggen te wapperen aan de gevels, corona laat bewuster bij vrijheid stilstaan.

Het weerbeeld speelde zijn rol in deze dagen. Maandag dodenherdenking begon met regen, aan het eind van de middag loste de bewolking gaandeweg op. Die nacht was er een sterrenhemel met een stralende maan. Dinsdag liet in de vroege ochtend een sluierbewolking zien. De opkomende zon kleurde het firmament al snel strak blauw en zorgde voor een warme dag. Die middag vloog een ooievaar over, de viering in de thuisomgeving verliep nagenoeg zonder incidenten.

Duivenvleugels klapwieken tegen het blauw, boven mijn hoofd klinkt het zoeven. Ze voeren een vliegshow op met twee groepen, synchroon vliegend boven elkaar. De hoogste groep tamme duiven is al eerder aan de rondjes de andere kant op begonnen. Dan ontmoeten beide groepen elkaar en gaat het homogeen verder. De langzame vleugelbeweging van twee meeuwen contrasteert met de rappe slag van de vederlichte zwaluwen.

Een roodborstje bezoekt verschillende tuinen. Uit zijn bek komt een tikgeluid alsof hij elk achtertuintje afvinkt. Eksters verjagen merels en doen zich te goed aan de zaden die ik, op het dakje waar de fietsen onder staan, heb gestrooid.

De binnenkant van het huis naast de schoorsteen-kauwen wordt compleet gestript. Een week lang klonk het geluid van een mechanische moker die onrust in mijn lichaam vastzette. De derde volle container met puin staat te wachten om opgehaald te worden. Sinds Moederdag is het rustig en zijn er geen activiteiten.

De blauwe jas is verdwenen rondom het huis naast de groene poort. De gevel heeft een facelift ondergaan, de kozijnen zitten weer strak in de lak. Ook de menselijke schil kan sinds gisteren weer bijgeschaafd en gepolijst worden, nu de contact beroepen weer aan de slag mogen. In het nieuws werd met name de kapper en de nagelstudio genoemd. Zou er ook meer aandacht komen voor de binnenkant. Het gros van de corona-slachtoffers had overgewicht. Aandacht voor het immuunsysteem? De sportinstituten moeten nog tot september wachten voordat ze de deuren kunnen openen.

Er zit een nieuwe bamboewand stevig aan de balustrade bevestigd. Het vorige scherm bleek te verweerd en is door de wind kapot getrokken. Hopelijk houdt dit exemplaar het langer vol. Door de bamboe zijn mijn roddelmussen minder goed te zien, maar nog steeds te horen.

Dagen geleden hoorde ik overeenkomsten van geluiden. Het zoemen van hommels en bijen en het zagen van de zaagmachine in de groene schuur. Een gesprek van moeder en kind en het roddelen van mussen op het dakrandje. Het piepen van remmen en de iele klanken van zwaluwen draaiend in de lucht. Het staccato van kauwen en het kloppen van een moker.

Treinen klinken stereo, bij passeren is een toetergroet hoorbaar, daarna het lang ratelen over de spoorbrug. De Nederlandse Spoorwegen is de frequentie van treinen op het spoornet aan het opvoeren. Vanaf één juni is de gewone dienstregeling weer van kracht. Mondkapjes zijn door de overheid verplicht gesteld in het openbaar vervoer. IJverig worden er zelfmaak exemplaren gemaakt, patronen gedownload.

Tijm en bieslook kleuren lila, de witte regen is groen geworden en maakt een intiem plekje bij de dakmoestuin. De aarbeienplanten staan uitbundig te bloeien, veel vruchten dit jaar.

Hommels bezoeken de pas geplante petunia’s. Bijen prefereren de citroen geranium, elk bloemetje wordt aangedaan. Ik geniet van het zoemen naast mijn stoel. De insecten hebben er voor gezorgd dat de appelboom is bevrucht. Eén klein appeltje is nu aan het groeien.

Hoe kunnen we onszelf, elkaar en de aarde liefdevol ondersteunen? Het antwoord zoek ik in de rust van het lichaam, in een adempauze, in de stilte tussen twee gedachten in. Laten we hopen dat we met de versoepeling de goede weg ingeslagen zijn. Vrolijke kinderstemmen klinken vanaf het schoolplein.