Ochtendritueel XI
De vlonder is glad. Voorzichtig schuifel ik naar de stoel, leg mijn schapenvacht erin en neem plaats. Mijn mond en koffie stomen. Ik geniet van de stille ochtend en zet mezelf positief in de grondverf.
Op de platte daken om me heen staat ijs, veel schoorstenen roken. Het is kouder dan de afgelopen dagen. Het mos op het garagedak is bevroren en heeft een grijze kleur. Buurpoes Floortje loopt over het oppervlak, steeds haar pootjes hoog optrekkend.
Het alarm in de school gaat af, de conciƫrge loopt zenuwachtig heen en weer. Na een paar minuten is het stil in het gebouw. De conciƫrge gaat door met zijn bezigheden en plaatst een vuilcontainer aan de straat. Iemand krabt de voorruit schoon van een personenauto. Iets later hoor ik de motor starten.
Een vrachtwagen dropt een dixie bij het huis met de blauwe jas en vertrekt. Op zijn oplader staan nog twee mobiele toiletcabines. Voor het blauwe scherm bezet een container de stoep. De donkergroene poort is wat verder opengerold, er stroomt licht door de opening. De werkdag is begonnen.
Het geluid van een schuurmachine domineert de andere geluiden. De radio van de werkmannen mixt alles aan elkaar. Het krassende ritme van kauwen is nog net te horen boven het schuren uit, de rest wordt overstemd.
Schaduwrook glijdt over het hoekje van het dak waar gisteren de merels zaten. De zon verlegd even later zijn aandacht naar de heg. Meer en meer oppervlakten lichten op. De schoorsteen-kauwen staan vol in het licht, ze ogen daardoor nog zwarter. Het is een koude maar stralende dag.
Duiven stijgen en vallen door de strakblauwe lucht, hun buiken van onderaf beschenen. Koolmeesjes vliegen pulserend door het firmament en schieten alle kanten uit. De leerkrachten druppelen de school binnen, het kindaanbod is minimaal. Lege kinderwagens worden voortgeduwd.
De hyacinten die vorig jaar in huis stonden en daarna buiten gezet, zijn weer uitgelopen. Hun bloei is dit jaar wat rommelig en niet zo uitbundig.
Op de hoek van de straat willen hond en baas allebei een andere richting uit. De felgele riem komt strak te staan. Het geluid van de schuurmachine is tijdelijk gestaakt, een pauze ontstaat, een stilstaand beeld. Dan wordt de aangelijnde hond meegetrokken.
Vandaag zijn mijn waarnemingen gekleurd door het indringende en overheersende geluid. Ik zal morgen wat vroeger naar buiten gaan.
2 gedachten over “Ochtendritueel XI”
Yes, that was noisy! It’ll be colder earlier though…
Loved the picture you painted : “hond met zijn baas “
geen last gehad van werkgeluiden tijdens het buiten zitten door het vroege uur vandaag 1 april. je kunt je kleden op de kou.
Reacties zijn gesloten.