Ik neem een slok koffie en voel de vloeistof door mijn keel gaan. De bittere smaak blijft op de tong. Door de kou zijn mijn schouders hoog opgetrokken. In het vroege grijs zit ik op mijn stoel met schapenvacht, vele lagen aan mijn lijf.

Eksters duiken met een rotgang van de rand van de gymzaal om op het laatste moment met een sierlijk hupje te landen op het schoolplein. Ze domineren de omgeving en maken harde krassende geluiden. Het geluid weerkaatst tegen de wand een draagt ver. Dan stijgen ze weer naar de rand en landen elegant. De zwarte koppen kijken rond. Eén vliegt weg, de ander volgt, ze verdwijnen over de daken.

Kort is een sirene hoorbaar, daarna het voor langere tijd ratelen van een trein over de spoorbrug. Waarschijnlijk een goederen transport.

Er ligt een dunne witte transparante sluier in de lucht met hier en daar ragfijne strepen. Als de zon meer kracht krijgt zal de bewolking snel oplossen. Nu raakt de zon voorzichtig enkele randjes aan, waardoor ze gaan glimmen. Een laag vliegend vliegtuig trekt een dikke streep, die snel oplost.

Koolmeesjes dansen synchroon door de lucht. De bewegingen volgen elkaar snel op. Een ander imiteert het geluid van een krekel. De mussen hebben hun gebruikelijke randje weer opgezocht en vertellen de laatste roddels. Ik hoor het lachen van een overvliegende meeuw. Bij de schoorsteen-kauwen is het rustig. Ze staan loom om zich heen te kijken.

Een ketting schraapt ritmisch langs zijn kast, de fietser verdwijnt snel uit beeld. Vandaag weer veel auto’s die de wijk uitgaan, wisselend links en rechtsaf slaand. De conciërge schiet zijn auto in de parkeerhaven, rolt de containers uit het schuurtje naar de straat en verdwijnt in de school via de zijkant. De klompen groeten de felgele riem, de honden hebben geen interesse in elkaar.

De tak waarop drie duiven zitten buigt zwaar door, maar ze blijven rustig aan de blaadjes knabbelen. Ik hoor ze zachtjes keuvelen. Op de nok van het dak rechts van mij staat een duif zijn kop alle kanten op te draaien opzoek naar vermaak. Een moment later zitten er vier duiven in de boom.

Rook uit de schoorsteen op ons dakterras wolkt over de rand, alsof er een magisch soepje wordt gebrouwen in de ketel. Veel pijpen staan te roken, het is een koude nacht geweest. Zouden de overburen een beetje hebben geslapen in hun nieuwe onderkomen? De rolluiken van het te koop staande huis zijn niet naar beneden.

De zon heeft tussen de huizen door zijn blik op de witte regen en een stukje dakterras laten vallen, de voorbode voor een stralende dag.