Ik zie mooie glimmende parels op de hostabladeren liggen als ik naar buiten stap. Er komen bloemenknoppen tussen de groene massa uit. Op de een of andere manier vind ik dat jammer. Ik houd van de maagdelijke geschubde bladeren.

De zon verlicht mijn plek, de zitting van de stoel is nat, net als de vlonders. Ik ben later op het dakterras, alles wordt al aangeraakt door de grote gele bol die snel stijgt. Ik leg de schapenvacht op het natte oppervlak van de stoel en neem plaats. Een paar diepe zuchten laten me aankomen en mijn lichaam geniet van de warmte zo lang als het duurt. Vanuit het westen trekken wolken het blauw dicht.

De wolken maken steeds andere vormen. Een immense draak gaat over in een krab, zijn scharen rijken ver. Een schichtig hert verschijnt tussen het struikgewas, maar is even zo snel weer verdwenen. Een eigenwijze teckel gaat tegen de richting in. De zendmast bij het politiebureau prikt een wolk aan, een suikerspin.

Hoog in de lucht vliegen de gierzwaluwen. Hun zwarte lijfjes steken af tegen de witte dichttrekkende deken. De schrille keelklanken veranderen steeds van plek. De regen laat nog even op zich wachten.

Bij de torenflat zijn ze met de straat bezig, het lijkt of het gebouw klaar staat voor lancering. De toeter van een trein klinkt. Het piepen van een achteruitrijdende vrachtwagen komt steeds dichterbij en drijft een fietser vooruit.

Tussen de huismussen en de schoorsteen-kauwen zijn nieuwe buren gekomen. Door de klusgeluiden is man mus geheel in de stress geschoten en ventileert zijn ongenoegen, steeds van plek wisselend. Nu zit hij voor even bij ons boven op het dak te vertellen wat voor onrecht hem wordt aangedaan, terwijl de vrachtwagen een appeltjes-groene grofvuilcontainer plaatst. De truck is nog niet vertrokken of de eerste gipsplaten worden tegen de binnenranden van de container gezet. Het geluid echoot hard tegen de gymzaal, het strippen van het huis is begonnen. Ze ontdoen het huis van herinneringen aan de vorige eigenaren. De kauwen hebben er geen last van en gaan door met hun dagelijkse bezigheden.

De wind is aangetrokken en trekt de wolkenmassa over het blauw. De takken buigen steeds verder door naar rechts, veren terug om daarna nog verder door te nijgen. Koolmeesjes genieten van deze kermis en klemmen hun pootjes goed vast. De zwaluwen vliegen laag, de regen zal niet lang op zich laten wachten.

De eerste druppels maken bellen als ze het wateroppervlak op de platte daken raakt. Als doorzichtige kralen drijven ze rond. Ik ga staan en druk me tegen de muur aan om nog iets langer in de buitenomgeving te kunnen blijven. De lucht is één grote grijze massa, de natuur zal blij zijn. De regen drijft me naar binnen. Ik pluk nog wat munt uit de bak voor verse thee.